Hinduizm jest najbardziej popularną religią na kontynencie azjatyckim. To szereg obrzędów tożsamych z kulturą i tradycjami wschodu, oddalonych jednak od tradycji chrześcijańskich. Pojmowanie śmierci w hinduizmie różni się w wielu kwestiach z kulturowym pojmowaniem pojęcia śmierci w naszych kręgach kulturowych, religijnych. Hinduizm charakteryzuje się licznymi odmianami, wśród nich odłamy religijne wyznające kult zupełnie innych bogów. Hinduizm łączy jednak wielobóstwo, wiara w reinkarnację.

To także jedyne wyznanie, które tak dużą wagę przywiązuje do stanów społecznych swoich wyznawców. Religia jest zatem adekwatna do stanu społecznego, wynikającego zarówno z urodzenia jak posiadanego majątku.

Punktem wyjścia do pojmowania śmierci w hinduizmie jest reinkarnacja, to jedyna droga do zmiany swojego pochodzenia społecznego, które decyduje o kształcie naszej wiary. Hinduizm jest wiarą politeistyczną, przez wieki zmienia się panteon bogów, tożsame są jedyne założenia doktrynalne. To do jakiej kasty należymy, decyduje o tym jak gorliwymi i światłym wyznawcami jesteśmy. W kulturze hinduskiej śmierć pojmowana jest jako radosne wydarzenie, szansa przejścia do innego stanu, a co się z tym wiąże do zupełnie innej kasty, bo kasty wyższej. Dzięki temu możemy gorliwiej oddawać się kultowi bogów. Reinkarnacja nie jest jednak procesem nieskończonym, celem życia każdego człowieka, niemal swoistym odpowiednikiem świętości chrześcijańskiej, jest osiągnięcie stanu moksze. Jednak stan ten może osiągnąć jedynie mężczyzna, który jest braminem. To oni w hinduizmie uważani są za najdoskonalszą postać człowieka.

Jest to najwyższy etap człowieczeństwa, który powinien być celem życia każdego. Zostanie braminem wiąże się jednak z wypełnieniem pewnych czynów, zadań. Przede wszystkim drogą do hinduskiej świętości jest karma, czyli droga dobrych uczynków, droga poznania oraz droga oddania. To karma, poznanie i oddanie są obok reinkarnacji kolejnymi słowami kluczami w religii hinduskiej.

Śmierć nie jest końcem życia, śmierć staje się być początkiem nowego życia, jednak w zupełnie innym wcieleniu. Z punktu widzenia europejskiego kręgu kulturowego, takie pojmowanie śmierci, może znacznie ułatwić przeżywanie żałoby po śmierci osoby bliskiej, pozwala szybciej powracać do codzienności i osiągać stan kompensacji, z drugiej jednak strony religia ta nie kładzie tak dużego nacisku na zapewnienie, że po śmierci wszyscy ludzie spotkają się w jednym miejscu, adekwatnym do jakości życia.

Hinduizm duży nacisk kładzie na pojmowanie duszy ludzkiej jako mikroelementu, który jest częścią składową makroświata. Obrót materii i energii w przyrodzie to według hindusów najlepszy dowód na to, że reinkarnacja istnieje.

Pojmowanie śmierci w hinduizmie to niewątpliwie osobliwe pojmowanie procesu przechodzenia duszy do zupełnie innych wcieleń, to dawanie nadziei na to, że osoba zmarła, tak naprawdę żyje wśród nas, ale w zupełnie innym wcieleniu.