Towarzyszą człowiekowi od chwili poczęcia do momentu śmierci, często kierują naszym życiem lub determinują wybory, czasami stają się irracjonalnym wytłumaczeniem jakże racjonalnych wydarzeń i ich następstw przesądy. Przesądy - jedni wierzą, inni wyśmiewają. Nawet tak intymna i specyficzna uroczystość jaką jest pogrzeb, wiąże ze sobą przesądy.

Polskie przesądy pogrzebowe mają korzenie średniowieczne, często dziwią i zaskakują praktyki pogrzebowe naszych babć czy starszych ciotek.

"Przeleżeć przez niedzielę"

Nie ma racjonalnego wytłumaczenia przesądu, który mówi, że zmarły musi zostać pochowany przed niedzielą, nie może "przeleżeć niedzieli", w przeciwnym wypadku "pociągnie za sobą" w zaświaty kolejną osobę. Praktyka pokazuje, że tego typu przesądy często się sprawdzają, zwłaszcza na małych wioskach, bardzo często zdarza się, że jeżeli osoba nie zostanie pochowana do niedzieli to wkrótce umiera kolejny mieszkaniec wsi lub członek rodziny przypadek, siła sugestii czy moc sprawcza przesądu?

Otwieranie obejścia, szaf, szuflad ….

W wielu regionach Polski przyjął się przesąd związany z otwieraniem obejścia po śmierci domownika otwiera się stodołę, garaż, szafy, szuflady, wszystkie drzwi… Owo otwieranie to umożliwianie spokojnego opuszczenia domu duszy zmarłego.

Zamykanie zmarłemu oczu zaraz po śmierci.

Wydawać by się mogło, że zamykanie zmarłemu oczy po śmierci to czynność natury estetycznej, jednak i z tą praktyką związany jest przesąd, uważa się, że jeżeli nie zamknie się oczu nieboszczykowi, wówczas "upatrzy" kolejną osobę do odejścia.

Zakrywanie luster

Zakrywanie luster w chwili śmierci jednego z domowników to zwyczaj praktykowany przede wszystkim tam, gdzie trumna z ciałem stoi w domu, a nie w kaplicy. Ma to zapobiegać rzekomemu przestraszeniu się zmarłego, który nie wie, że jest nieboszczykiem. Druga wersja przesądu mówi, że gdy któryś z domowników będzie przeglądał się w lustrze jak w pomieszczeniu znajduje się trumna ze zwłokami, wówczas rychło umrze. W lustrze mieszka dusza zmarłego.

Istnieje wiele innych przesądów pogrzebowych np. stukanie trumną o każdy próg, przez który przechodzi się z trumną dusza ma iść razem z korowodem. Przewracanie krzeseł na których stoi trumna, rozmowa ze zmarłym podczas ubierania i wiele innych.

Doszukiwanie się racjonalności w przesądach to przysłowiowe szukanie igły w stogu siana. Niemiej jednak, mimo braku uzasadnienia wielu praktyk, przesądy pogrzebowe przenoszone są z pokolenia na pokolenie tworząc pogrzebowy savior vivre.
  • Dodał: admin
  • Data: 21/07/2012 19:18
  • Kategoria:
  • Komentarzy: 0
  • Czytań: 36899